کد مطلب:36055 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:192

نفروختن آخرت به دنیا











(و لا تبع آخرتك بدنیاك)

«و آخرت خودت را به دنیایت نفروش»

آری زشتكاران و بد عملان، عیش و نوش چند روزه دنیا را مقدم بر سعادت جاوید و جهان ابدیت داشته، به خاطر لذت زودگذر و خوش فنا پذیر و محدود، آخرت جاوید و سعادت دائمی را از دست می دهند و بدین ترتیب دنیا را گرفته و جهانی باقی را رها می كنند و خلاصه آخرت را به دنیا می فروشند، در حالیكه انسان خردمند درست به عكس، رفتار می كند یعنی نعمت و لذت محدود و زودگذر را از دست می دهد تا نعمت دائم و حیات ابد را به دست بیاورد، و بدبختی آن است كه گاهی حیات جاوید آخرت را به خاطر دنیا از دست می دهد و مع ذلك دنیا هم برای او جور نمی آید و تامین نمی شود و بالمال از هر دو می ماند و حتی به همان متاع اندك و حیات چند روزه و خوشی محدود هم نرسیده و دست نمی یابد.

[صفحه 40]

خوانندگان عزیز، امام بزرگوار به فرزند خود و به جامعه اسلامی امر می كنند كه دین خود را به دنیای خود نفروشند. با كمال تاسف گروهی حتی از این مرحله هم تنزل می كنند و دین خود را به دنیای دیگران می فروشند و برای كامیابی دیگران از دنیا و لذائذ مادی آنان، از دین خود صرف نظر كرده و دست می كشند.


صفحه 40.